05 juni 2023

Uitzonderlijk werk in een zware periode

Het lijkt misschien alweer lang geleden, maar de coronaperiode had een grote impact op ons leven. Het was ook een periode waarin het belang van schoonmaak, en dus het werk van al onze collega’s, heel zichtbaar werd. Dat laat ook het verhaal van onze Housekeeper Chantal zien. Zij stond tijdens corona aan de frontlinie. We blikken met haar terug op deze zware, maar ook leerzame periode.

Chantal Kraaijeveld (34) en haar team wonnen in 2021 de EW Service Award, een blijk van waardering voor inzet van het team en de kwaliteit die ze leveren. Toeval was het niet dat de award uitgerekend in Uden terechtkwam, bij Zorghotel Udens Duyn.

Chantal die in 2015 als Room Attendant startte en de jaren daarna doorgroeide tot Housekeeper zag hoe het zorghotel in die jaren veranderde. Niet alleen het aantal kamers groeide fors (van 56 tot 76), er werd ook steeds intensievere zorg geboden. Dat betekende dat de schoonmaakvraag mee veranderde. Met oog voor de kwetsbaarheid van gasten kan bij deze locatie niets aan het toeval worden overgelaten. Echt iets voor Chantal. Ze is iemand die verantwoordelijkheid neemt en bovendien van een goede planning houdt. Voor zichzelf, maar ook voor haar team dat zeer op duidelijke afspraken is gesteld.

Intensievere samenwerking

“Waar Udens Duyn eerst thuiszorg op locatie bood, kwamen er steeds vaker patiënten met een zwaardere zorgbehoefte. Dat leidde tot intensivering van de samenwerking tussen zorgpersoneel, bediening, het personeel van het restaurant en mijn team”. Alle gesprekken draaiden om dat ene onderwerp: hoe krijgen we het samen voor elkaar dat alle gasten hier een optimaal verblijf hebben.

In het hart van het nieuws

In maart 2020 begon corona en brak een zware tijd aan. Het Zorghotel dat direct naast ziekenhuis Bernhoven ligt, werd aangewezen als extra locatie om coronapatiënten op te nemen. (In Bernhoven werd de eerste coronapatiënt verpleegd en kwam na carnaval een hausse aan patiënten binnen, Bernhoven stond centraal in de indrukwekkende documentaire Veerkracht, red.)

Van maart tot en met juni dat jaar werkten Chantal en haar team in een surrealistische omgeving. “Onze werkwijze werd op de situatie aangepast. In het gebouw golden strikte regels in routing en wij deden ons werk in beschermende kleding die telkens gewisseld moest worden. Het betekende schakelen, ik heb veel gesprekken met de hotelmanager gevoerd om samen de ideale werkwijze te vinden. Pas achteraf zie je hoeveel je van zo’n periode leert en ook wat je daarvan meeneemt naar de huidige tijd. In onze werkwijze zijn op het gebied van hygiëne een aantal zaken structureel anders dan voor 2020. Dat moet ook wel, corona is nog steeds de wereld niet uit.”

Prestatie in de buitencategorie

Dat Chantal en haar team een prestatie neerzetten in de buitencategorie drong in 2020 helemaal niet tot haar door. “Van het ene op het andere moment zaten we er gewoon middenin: corona. We beseften niet eens dat Uden zo’n beetje het middelpunt was en dat wij op die plek een actieve rol vervulden. We gingen voor het optimale resultaat. Pas naderhand, toen ik de documentaire Veerkracht zag, dacht ik: wat hebben we eigenlijk gedaan? Natuurlijk zagen we patiënten overlijden, wekenlang reden rouwwagens af en aan. En wat zich even verderop in de noodtent voor het ziekenhuis afspeelde? Daar hadden we geen idee van. Ondanks die heftigheid zijn we rustig gebleven. Voor mij persoonlijk was het regelmatige contact met onze Rayonmanager in die periode heel belangrijk.”

“Niemand van ons heeft in die zwaarste periode corona gekregen. Bang ben ik nooit geweest, ondanks het feit dat ik astma heb en dus tot de risicogroep behoorde. We bleven rustig omdat ons werk door de vele protocollen goed was geregeld. Ik dacht weleens: hierbinnen zijn we beter beschermd dan buiten.”

Het team hield stand gedurende de hele coronaperiode. Volgens Chantal is dat ook de uitkomst van de gesprekken die meteen op gang kwamen toen duidelijk werd dat Udens Duyn coronacentrum werd. “We hebben het er samen over gehad, ik heb aan iedere medewerker binnen ons team gevraagd of hij/zij het zag zitten. Niemand haakte af mits alles goed geregeld werd. Er is veel gepraat, ook na onze diensten. Dat was heel belangrijk. Om die reden was er zelfs een psycholoog aanwezig waarmee je je verhaal kon delen. Ik kijk zelf terug op een heftige periode waarin mensen overleden, maar waarvan ik ook het mooiste moment, de eerste patiënt die lopend het hotel verliet, nooit zal vergeten.”

In 2021 werden Chantal en haar team op basis van de topprestatie die zij leverden verrast met de EW Service Award, in de vorm van een beeldje en een teamuitje. “We zijn lekker uit eten gegaan en daarna gaan bowlen. Gewoon een gezellig avond waarbij we nu eens in een andere setting verhalen samen konden delen.”